«فَاِنّ مَعَ العُسرِ یُسرا»
♥•٠·˙
غنچه از خواب پرید،
و گلی تازه شکفت،
خار خندید و بدو گفت سلام،
و جوابی نشنید ...

خار رنجید ولی هیچ نگفت ...
ساعتی چند گذشت،
گل چه زیبا شده بود ...

دست بی رحمی نزدیک آمد ...گ
گل سراسیمه زِ وحشت افسرد،
لیک آن خار در آن دست خلید ...
و گل از مرگ رهید ...

صبح فردا که رسید،
خار با شبنمی از خواب پرید،
گل صمیمانه به او گفت سلام ...

گل اگر خار نداشت
دل اگر بی غم بود
اگر از بهر كبوتر قفسی تنگ نبود،
زندگی
عشق
اسارت
قهر و آشتی
همه بی معنا بود ...

پی نوشت ها:
┘◄ تفسیر ادبی آیه ۵ سوره مبارکه "انشراح"، داستان همنوایی رنجهای زندگی با خوشی های آن: «فَاِنّ مَعَ العُسرِ یُسرا» ، گل بی خار کجاست؟!

┘◄ شعر از "عظیم صاحب کرم"

قلمت را بردار بنویس از همه خوبیها

زندگـــی ،عشق ، امیــــــد

و هر آن چیز که بر روی زمین زیبا هست

گل مریــــم ، گل رز

بنویس از دل یک عاشق بی تاب وصال

از تمنــــــا بنویس ...

از دل کوچک یک غنچه که وقت است دگر باز شود

از غروبـی بنویس که چو یاقوت و شقایق ســـرخ است

بنویس از لبخنــــد

از نگاهی بنویس.

که پر از عشق به هر جای جهان می نگرد....

قلمت را بردار روی کاغذ بنویس ...

زندگی با همه تلخی ها باز هم شیرین است